Lieve allemaal,

Wat heb ik er toch een fantástisch weekend op zitten! Ik kan de weekenden niet echt vergelijken omdat ze allemaal zo anders zijn, maar dit weekend springt er toch echt uit. Vrijdagavond kwam Sabrina naar mij toe om hier te overnachten. Om zaterdag ging om 04.45 (!) de wekker, aangezien de taxi voor ons huis stond om 05.30. Om 05.59 vertrok onze trein richting Londen.. Ik vind het nog steeds zo raar om 'even' met de trein naar Londen te gaan en om daar 'even' te overnachten. Het is nog steeds een magische stad voor mij waar ik elke keer weer fijnekriebels van krijg!

Aangekomen in Londen zijn we naar het International student house gelopen. Daar zou onze bus vertrekken richting Wales! Toen we daar aankwamen zat er nog een andere vrouw te wachten die ook naar Wales ging. De bus arriveerde rond half 9, toen konden we instappen. Het was een busreis van in totaal 14 personen, we hadden dus ook een hele kleine, luxe, comfortabele bus :-) De buschauffeur heette David en hij was erg aardig, maar ook erg oud! Hij is al 10 jaar met pensioen maar houdt nog steeds van dit werk. Toen wij ons plekje in de bus hadden gevonden kwamen al snel alle andere mensen die ook met deze busreis meegingen in de bus zitten. Amerikanen, Australiërs, Chinezen, Duitsers, Brazilianen, er waren veel nationaliteiten! Ik was natuurlijk (zoals altijd) de enige Nederlander haha. Toen de bus vertrok waren we al leuk aan de klets met andere personen. Iedereen was erg jong, ik denk tussen de 20 en 25 jaar. Was erg leuk aangezien er meestal veel bejaarden meegaan met busreizen (heb ik ook al ervaring mee gehad haha). Het was erg leuk om met andere leeftijdsgenoten te praten over het leven in Engeland! :-) De meeste van hen studeren in Londen of Canterbury en ik was dan ook erg benieuwd wat hen hier bracht en hoe het studeren hier is.

Ondertussen praatte de buschauffeur de héle tijd! Ik dacht na twee uur: ik snap niet dat je zoveel weet, haha. Hij praatte over de geschiedenis van Engeland en over historische gebouwen. Erg interessant, maar na een uurtje is het ook fijn om even je Ipod in te doen. We stopten onderweg bij de hoogste aquaduct van de wereld (!). We hebben er overheen gelopen, dat was erg indrukwekkend. Na dit avontuur hebben we het stadje Chester ontdekt. Wat een ontzettend lief, schattig stadje. Helaas hadden we maar anderhalf uur de tijd om daar te spenderen, wat wel weinig was aangezien we ook gingen lunchen. Na een lunch hebben we het oude Romeinse amphitheater bezocht en hebben we over de stadsmuur gewandeld. De busreis ging daarna weer verder richting Wales. Een paar uur later was het donker en zag ik de zee.. prachtig. Werd er helemaal vrolijk van om de mooie hoge rotsen aan de kust te zien, en natuurlijk de lichtjes overal. We hebben in het donker een kasteel bezocht. Dat was best spannend aangezien het echt donker was. We hebben over de kasteelmuren gelopen, erg leuk. De Amerikaanse moeder met haar dochter waren hysterisch haha! We liepen namelijk in het donker op het kasteel en ze zeiden dat dit in Amerika waarschijnlijk echt niet zou mogen. Ze zeiden dat ze het waarschijnlijk afgesloten zouden hebben 's nachts. Erg leuk om die reacties te zien haha!

Na ons kasteelbezoek gingen we richting Llandudno. Wat een prachtig plaatsje is dat, wil er zeker nog een keer naar toe. Het ligt aan de kust tussen mooie rotsen. We hebben ingechekt in ons hotel en daarna zijn Sabrina en ik wat gaan eten in een ontzettend goede pub! Na het eten hebben we langs de kust gewandeld en wat foto's gemaakt. Daarna was het tijd om te slapen want het was een erg lange dag.

De volgende ochtend scheen de zon, het was prachtig. Na een ontbijtje in ons hotel zijn we weer met David en de groep op pad gegaan. Wat was het een ervaring om met de bus de rotsen op te gaan.. ik hoorde de motor steeds loeien en dacht, arme bus! We hebben deze dag veel stops gemaakt om van hetuitzicht te genieten en om foto's te maken. David vertelde nog steeds verhalen over waar we waren en dat was eigenlijk wel heel leuk. We hebben ook een stop gemaakt bij een dorpje met een ontzettend lange naam! Hier komt het: LLANFAIRPWLLGWYNGYLLGOGERYCHWYRNDROBWLLLLANTYSILIOGOGOGOCH. Dit is echt geen grap, ik heb er een foto van op Facebook gezet! In Wales spreken ze sowieso een andere taal, wat serieus nergens op lijkt. Het was dan ook erg fijn dat er overal bordjes met de engelse vertaling onder stonden.

Aan het eind van de ochtend hebben we een treinreis gemaakt met een stoomtrein. Het was erg mooi want we reden midden door de bergen. In de trein had ik nog een leuk gesprekje met de Amerikanen. De Amerikanen vond ik erg fascinerend aangezien ze zo'n andere cultuur gewend zijn. Er waren dus 4 Amerikanen: een moeder met haar studerende dochter, een meisje en een jongen. Ze studeren allemaal in Canterbury maar ze kennen elkaar niet (behalve de moeder en dochter natuurlijk). Ze zeiden bijvoorbeeld dat ze het zo interessant vonden dat hier alles met het openbaar vervoer bereikt kan worden. In Amerika hebben ze niet echt openbaar vervoer (alleen in de grote steden) aangezien de afstanden zo groot zijn. Wist ik helemaal niet! De jongen zei ook dat ze met z'n zessen zijn thuis (hij woont in Texas) en dat ze alle zes een auto hebben. Dat is wel nodig anders kom je nergens. Hij zei dat hij 5 uur moest rijden om zijn staat uit te zijn. Toen ik dat hoorde zei ik dat wij al door 2 landen zijn gereden als we 5 uur rijden haha. Het is ook heel normaal dat ze op 1 dag 8 uur rijden om familie op te zoeken. Voor 1 dag. Ook zijn restaurants naast de snelweg heel schaars zei hij. Je eet gewoon in de auto want het zijn zulke grote afstanden. Vond ik wel leuk om te weten! Wat ook leuk was is dat hij zei dat hij zou denken dat ik Engels was als hij niet wist dat ik uit Nederland kwam. De andere studente vond dat ook. Hij zei dat ik een erg goed engels accent heb, jeej!

Na de stoomtreinreis hebben we nog een dorpje bezocht en zijn we daarna in de bus terug gereden naar Londen. Het duurde zeven uur om weer terug in Londen te zijn dus dat was nog een behoorlijke reis. Toen we in Londen waren zeiden we gedag tegen iedereen en liepen we richting ons hostel. David had ons afgezet bij het station dat tegenover het hostel ligt, erg aardig van hem! Het was ondertussen al half 10 en we waren erg moe. Dit hostel was wel het slechtste hostel waar ik ooit ben blijven slapen, maar het was nog oke. Gelukkig waren we er maar voor 1 nachtje, meer had ik er denk ik niet volgehouden. Het rook er niet zo fris en de badkamer was erg smerig. Maargoed, ik klaag niet want ik heb verbazingwekkend goed geslapen voor een nacht in een hostel! Ben niet wakker geworden van de andere dames op onze kamer :-) Rond 8 uur stonden we dan op om vervolgens te gaan ontbijten. Sabrina en ik namen daarna de trein terug naar onze huizen. Sabrina naar Kettering en ik naar Leicester. Toen ik in Leicester aankwam ben ik gelijk naar yoga gegaan. Was erg ontspannend na zo'n weekend. Rond 3 uur was ik dan eindelijk thuis. Heb echt een fantastisch weekend gehad! Het is dan wel weer raar om weer te beginnen met werken op dinsdag aangezien het echt voelde als een mini-vakantie.

Zaterdag is Sam jarig, hij heeft er ontzettend veel zin in. Hij telt de dagen af zoals elk kind dat altiijd doet :-) Sam zei dat al zijn vrienden mij gaan 'aanvallen' op zijn feestje, ben benieuwd. Erin zei daarop dat ze wel voor mij zou staan om me te beschermen, hoe lief :-) Ik ben van plan om dit weekend naar Oxford te gaan om Madieke te bezoeken! Heb er erg veel zin in om haar weer te zien. Ik moet zeggen dat ik er ook best naar uit kijk om weer even naar Nederland te komen over een maand. Hoe prachtig het hier ook is, soms mis je even de vertrouwde mensen om je heen. De foto's staan trouwens weer op Facebook.

Dikke kus en tot volgende week! X