Lieve allemaal,

Er is weer zoveel gebeurd dat het tijd is voor een verhaaltje. Heb net een paar (zeldzame) dropjes achter de kiezen dus ik ben helemaal in de Hollandse sferen :)

Voordat ik begin met een verhaal over mijn weekend wil ik eerst even zeggen dat ik het nog steeds helemaal naar mijn zin heb hier. Ik heb deze week een geprint schema gekregen met de tijden waarop ik Erin van school moet halen, Sam van school moet halen (vaak doet Sarah dit namelijk) en ook wanneer ik vrij ben. Vond dat eerst nogal lastig aangezien je toch in hetzelfde huis woont. Dan denk je toch vaak van, zou ik nu nog even strijken of niet? Maar dit is nu allemaal duidelijk :)

Zaterdag stond ik al vroeg op, mijn tas was al helemaal ingepakt. De hele familie heeft mij bij het station afgezet en daar stapte ik dan de trein in naar mijn absolute favoriete stad waar ik ooit ben geweest: Londen! Na een uurtje in de trein reden we de voorsteden binnen. Toen ik de London Eye zag dacht ik echt: wauw, ik ben nu echt in Londen. Zo onwerkelijk, zo raar maar ó zo geweldig. Ik kwam aan op het station London st. Pancras. Als je denkt dat het station van Zwolle of Amsterdam al groot is dan verzoek ik je vriendelijk om op dit station even een kijkje te nemen. Allemachtig!! Er is gewoon een heel winkelcentrum in het station gebouwd, ongelofelijk hoe groot. Sabrina stond op het perron te wachten waarop ik aankwam en zo zijn we samen naar het gebouw gelopen waar we de au pair meeting hadden van het engelse au pair bureau. Eigenlijk zouden we samen met twee andere Nederlandse au pairs naar het gebouw lopen vanaf het station, maar we konden elkaar helaas (na wat pogingen) niet vinden op het o zo grote station. Ik stond net 1 stap buiten het station en ik zag de vertrouwde rode dubbeldekkers, hoorde de sirenes en zag de eekhoorntjes in de bomen :) De au pair meeting was prima! De informatie was eigenlijk allemaal al wel duidelijk, maar het is toch fijn om nog even wat au pairs te ontmoeten - er waren er in totaal namelijk honderd! Ellemieke kende ik al van Facebook, maar het was fijn om haar in het echt te zien en te spreken. Het was zo raar om voor het eerst in drie weken met iemand face to face (en niet via Skype) Nederlands te praten - was in het begin nog best lastig aangezien je al snel engelse woorden gebruikt. Na de meeting was het dan zover: Dieuwke kon elk moment langswandelen. Samen met Sabrina en Ellemieke wachtte ik op Dieuwke. Na een tijdje kwam ze de hoek omlopen en ik was zo blij om haar te zien! Eerst was het heel raar, want het is iemand van thuis die mij hier komt opzoeken. Ik voelde toen pas hoe erg ik gewend ben aan de personen en het leven hier - het voelt alsof het leven in Nederland een soort ander leven is. Het is dan ook raar om iemand van dat leven in mijn leven hier te hebben. Ik kan het niet echt uitleggen maar het is iniedergeval heel raar. We zijn toen met zijn allen naar Camden Town gegaan. Het is best een heftig stukje Londen met allemaal tattooshops en typische figuren. Toch was er een hele leuke markt, daar zijn we doorheen gewandeld nadat we wat hadden gedronken in een pub. We kwamen uit in het stukje Londen wat ze little venice noemen, erg leuk. Na Camden hebben we een treinkaartje gekocht voor Dieuwke (hoe langer van tevoren je hier een kaartje koopt hoe goedkoper: het kan zo 30 pond schelen, de treinen zijn hier ontzéttend duur). Daarna hebben we bij ons hostel ingecheckt. Wat een fijn hostel was dat zeg! Je kon gewoon relaxen op de banken, internetten op de computers, eten in de eetzaal (met een grote televisie waarop je het nieuws kon zien). Het personeel was ook heel aardig en laten we de locatie niet vergeten: als je naar buiten loopt sta je voor de St. Paul's Church. Het was wel een hele ervaring om in een hostel te slapen! Na het inchecken hebben we gegeten in een italiaans restaurant vlakbij. Daarna hebben we Ellemieke afgezet bij de metro en zijn Sabrina, Dieuwke en ik langs de theems gaan lopen. Het was onderhand al donker en het uitzicht was adembenemend. We zijn via de St. Paul's Church naar the Millenium Bridge gelopen. Deze brug gaat de theems over en vanaf hier heb je een heel mooi uitzicht. Ik denk dat ik op het moment dat ik de brug opliep een ultiem geluksmoment ervaarde: het was zo mooi en ik had zulke fijne mensen om me heen. Kon alleen maar genieten! Toen we midden op de brug liepen hoorde ik opeens een engelsman tegen een engels kindje zeggen: this is the bridge of the Harry Potter movie! Ik dacht echt van, huh? En toen herinnerde ik het me weer: de brug die uit elkaar valt ergensin de één na laatste film dacht ik.Als je het wilt opzoeken kan dat: typ op Youtube in: Millenium Bridge Harry Potter. Mocht je geïnteresseerd zijn haha.Na een wandeling zijn we in een gezellige pub wat gaan drinken om vervolgens te gaan slapen. Toen we onze kamer inliepen wist ik niet goed wat te verwachten. Zouden er al mensen zijn? Zouden er al mensen slapen? Nou er sliep al 1 dame, een andere vrouw was zich aan het omkleden om naar bed te gaan. Raar hoor, om op een kamer te slapen met mensen waarvan je de naam geeneens weet. Maargoed, ik lag bovenin een stapelbed en kon mooi naar de sterren kijken :) Daar lag ik dan, in Londen. Geweldig. Ik had prima geslapen, hoorde alleen wel een andere dame om 03.30 binnenkomen. Ze deed ook niet heel zachtjes maar ach, ik had er verder geen last van :)

Zondag hadden we een typisch engels ontbijt in het hostel: baked beans, sausages, eggs, tomatoes, potatoes. Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom dat typisch engels is aangezien niemand in het dagelijks leven dit 's ochtends eet. Maargoed, het was weer een ervaring. Na het ontbijt zijn we naar een kerkdienst geweest in de St. Paul's Church. Dat was zo mooi! Ik ben helemaal niet gelovig, maar daar ging het ook niet om. Dekerk is sowieso al prachtig en als er dan ook nog een koor gaat zingen dan is het plaatje helemaal compleet. De weergalming van het koor was indrukwekkend. Na de dienst zijn we met de metro naar de Tower Bridge gegaan. We hadden al kaartjes gekocht en konden dus zo de toren in. Ik vond het echt de moeite waard want je had een waanzinnig uitzicht.Na een lunchzijn wemet demetro naarhet Green Park gegaan omvervolgensBuckingham Palace te bezichtigen.Dieuwke wasvoor het eerst in Londen dus dan kan deze bezichtiging niet ontbreken!Na Buckingham Palace zijn we doorgelopen naar Hyde Park omte genieten van de joggers, toeristen, eekhoorntjes, fietsers en niet te vergeten: desprekers op Speaker's corner!Het was zondagmiddag en op zondagmiddag staan er in Hyde Park op Speaker's corner allemaal mensenop zeepkisten die hun verhaal doen. Ze hebben allemaal een sterke mening overgeloof, politiek of het milieu. Erg indrukwekkendom te zien. Wij hadden een man diealleen maar zei: Jesus is the best!Jesus is everything!!!!Ik heb nog een filmpje gemaakt van hem, maar aangezien hij best agressief over kwam durfde ik hem eigenlijk niet langer te filmen haha. Ik probeer het filmpje wel op de site te zetten.Vervolgens zijnwe met de metro naarhet station gegaan om de trein terug te nemen! Dieuwke ging met mij mee en vanaf het moment dat weafscheid van Sabrina hadden genomen konden wede hele tijd nederlands praten. Toen we aankwamen in Leicester en Dieuwke was bij me had ik weer zo'n raar gevoel. Dat rare gevoel van dat het levenvan thuis opeens in dit leven is.Heelraar en onwerkelijk maar zo leuk :) Thuis hadden we nog even wat gegeten en na een filmpje zijn we lekker gaan slapen!

Maandag zijn we naar Leicester geweest om daar met een andere au pair, Christina, te lunchen. Het weer was top en het was leuk om Dieuwke wat van Leicesterte laten zien. Daarna zijn we naar Western Park geweest (waar ik vaak met de kinderen kom) om wat tijdschriften te lezen. Na een bezoekje aan Granny zijn we naar huis gegaanomeven te relaxen en te koken.

Dinsdag was dan dedag dat Dieuwke weer weg ging. Ik had heter eerlijk gezegd best lastig mee aangezien zij gewoon naar Zwolle gingwaar al mijn dierbaren wonen.Het idee was heel raar, enik vond het ook jammer dat ze weg ging want we haddengewoon een heel leuk weekend gehad samen. Maar toch was de routine ook weer fijn en kan ik nu uitkijken naar oktoberwant dan komen papa en mama langs :D

Als jullieop dit punt nog mijn verhaal lezen dan vind ik dat erg knap haha! Vind het zelf lastig om keuzes te maken in wat ik vertel en wat niet, vind eigenlijk alles wel belangrijk :)Maargoed hier heb ik nog een paar puntjes waarvan Dieuwke zei datdat haar opviel en dingen die me zelf opvielen.

-Mensenzijn hier heel geïnteresseerd in je (of ze doen alsofze dat zijn).Alsje in een winkel wat koopt,in een restaurant wat besteld of een buskaartje koopt: allemaal maken ze een praatje met je. 'Where are you coming from?''Do you like it here?''I've also been an au pair!' 'I know a good restaurant, will show you the way.' Ook zeggen ze altijd: How are you?

- De ambulance geluiden hier zijn niet om aan te horen. Zo scherp, luid, hoog.. ik denk dat de ambulances hier extra werk hebben met mensen die gehoorproblemen hebben door die geluiden!

- Als je hier in de trein wilt stappen móet je je kaartje door een automaat halen waardoor er een poortje opengaat. Dit is op elk station zo. Het is dus niet zo dat je gewoon in een trein kan stappen zonder kaartje, en dat je de pineut bent als de conducteur langskomt. Als je de trein uitstapt moet je weer door een poortje. Dat is weer even een verschil met Nederland :)

- Het engelse muntgeld hier is heel raar. Het één na grootste muntje is 2 pence. Dus als je denkt dat je veel geld hebt heb je eigenlijk maar weinig :) en ze geven hier ook 1 pence terug, ze ronden het niet af zoals in Nederland.

Volgend weekend ga ik met Christina naar de bioscoop en uit eten in een tapas restaurant. Ik moet zeggen dat ik me best een beetje zorgen maak over de film: het is namelijk een thriller en hij is volgens mij super eng.. het heet House at the end of the street. Op youtube staat wel een trailer. Zondag ga ik naar Oxford om daar Madieke op te zoeken! We gaan eerst samen Oxford ontdekken, dan blijf ik bij haar slapen en gaan we maandag een mooie wandeling maken in de omgeving van Oxford. Heb er ontzettend veel zin in!

Het gaat dus hartstikke goed met me - ik geniet nog steeds en word erg blij van alle smsjes, kaartjes, skype-gesprekken, mailtjes, brieven,whatsappjes etc. Stiekem mis ik jullie ook hoor! ;)

Heel veel liefs en tot volgende week x