Life is great

Lieve allemaal,

Wat gaat de tijd toch snel! Ik zit hier nu bijna drie weken en de tijd vliegt voorbij.. gelukkig is dat een goed teken denk ik :)

Ik moest even in mijn dagboek kijken wat ik ook allemaal weer heb gedaan, dus daar komt nu een kort verslagje van. Mijn tweede week was eigenlijk heel fijn. Sam ging hele dagen naar school, ik had Erin verder de hele dag. Dat ging allemaal heel goed. Ik merk steeds meer dat de kinderen mij beter leren kennen en ik hen. Ze zijn niet meer verlegen en dat vind ik fijn. Ze behandelen mij als een soort zus en ik zie hen alsof het mijn nichtje en neefje zijn.

Zaterdag ben ik met Ian, Sam en Erin naar een mountainbike fietswedstrijd geweest. Eerst gingen we naar granddad, hij leeft in een dorpje hier 45 minuten met de auto vandaan. Het ritje in de auto vond ik alleen al geweldig. Wat een uitzichten!! Helaas wou Erin de CD van Thomas the Train (jullie kennen hem allemaal wel: een locomotief met een smiley-face) op, dat is een CD waar ze muziek en verhaaltjes combineren. Ik geloof dat ik nu al de hele CD uit mijn hoofd ken haha! Granddad is een hele aardige man, die veel kan vertellen. Hijhad het ook steeds over Holland, hij was daar namelijk een aantal keer geweest. De uit elkaar gevallen fietsen aan het hangslot langs de grachten stond hem nog het meeste bij - dat vond hij maar raar geloof ik haha. Sam deed mee aan de race, en ik hield mijn hart vast. Hij was een van de jongere deelnemers en hij zei in de auto: I am going to be the winner! Or the second one. Nou... hij werd dus laatste. Ik geloof dat hij het iets had onderschat. Gelukkig maakt dat helemaal niet uit en was hij blij met zijn race en zijn goodiebag. Het weer was trouwens prachtig! Na de race gingen we lunchen in een restaurant, erg lekker. Daarna ging Ian Sarah en Nana (grandmum, called Anne) ophalen op het vliegveld. Ik ging met opa en de kids naar opa en oma's huis. Na wat lekkere fish & chips kreeg ik nog een kadootje van Sarah uit Portugal: chocola met caramel bonbons, hmm. Erg attent dat ze wat had meegenomen :)

Zondag ging ik met wat andere au pairs naar Leicester om de geschiedenis van Leicester wat meer te ontdekken - althans dat was het plan. Drie au pairs kende ik nog niet, Töni wel. Het was heel gezellig, hoewel ik twee van de 'nieuwe' au pairs een beetje apart vond. Ze komen uit Slowakije en de één is heel stil en de ander spreekt te veel (en alleen maar over films). Ze vond musea maar niets, het door de stadwandelen vond ze ook nietsen zeging het liefst naar de bioscoop. Helemaal prima, alleen ik denk dat ik haar niet meer zo vaak ga opzoeken :') Ze is een zomer au pair en gaat over een weekje alweer weg. De andere stille au pair was oké - hoewel ik niet echt hoogte van haar kreeg. Dan hebben we nog een oostenrijkse au pair Lisa en zij was hartstikke aardig en leuk. Na wat musea, de kathedraal, de klokkentoren en het park hadden bezocht hebben we geluncht en zijn we door de stad gaan lopen. Al met al een leuke dag!

Maandag ben ik naar Ringstead gereisd. Het was best een reisje maar het was het absoluut waard! Ik ben met Sabrina een hele dag gaan fietsen - en dan niet op die oma fietsen maar op echte fietsen die bestemd zijn voor het heuvelachtige gebied. Want ja dat was het zeker: heuvels!! De heenweg ging hartstikke goed - we gingen bergafwaarts haha. Toen kwamen we in een heel schattig dorpje waar we wat hebben gegeten en waar we de kathedraal hebben bezocht. Ook hebben we verder in kleine boetiekjes gekeken. Daarna was het weer tijd voor de terugreis - het begin was oke maar daarna niet meer! 2 uur lang heuvels op fietsen met wind tegen. Maar ach ik stond er positief in en kon alleen maar langer van het uitzicht genieten. Wat was het mooi! Oh en we fietsten niet op fietspaden (want die hebben ze hier bijna niet) maar op autowegen, gras en modder. Avontuurlijk hoor :) In totaal hebben we ongeveer vijf uur gefietst en het was het waard!

Deze week gaat hartstikke goed. Erin gaat naar school wat betekend dat ik de ochtend heb om lekker rustig aan te doen en het huis netjes te maken. Ik zet mijn Ipod in de muziekspeler, zet de volumeknop omhoog en dan komt het huis wel schoon :) Sarah en Ian proberen de kinderen zo vaak mogelijk zelf naar school te brengen en op te halen dus dat hoef ik niet heel vaak te doen. Maar als ik het doe dan geniet ik er echt van. De weg naar de school is al heel leuk om te lopen, en als Erin dan met een stralend gezichtje naar me toekomt met haar nieuwe tekening die ze heeft gemaakt word ik ook helemaal blij. Daarnaast heb ik een Engelse bankrekening geopend omdat dat wel zo makkelijk is. De medewerkster bij de bank heette Ida M'Boob en Ian en ik konden onze lach bijna niet inhouden :) !

Op dit moment verheug ik me ontzettend op het weekend - ik ga naar Londen en Dieuwke komt me vergezellen voor drie nachtjes! Ik heb er zo veel zin in :) Daarnaast heb ik een hele mooie reis (van twee dagen) door Noord-Wales gezien. Sabrina en ik willen die gaan doen in November. Het is een busreis en best prijzig maar we hebben het er voor over - we gaan dan zoveel bezoeken/zien/doen dat het allemaal de moeite waard is. Ik houd jullie op de hoogte!

Verder nog een paar dingen die me hier opvallen:

- Ze eten hier 's ochtends heel vaak porridge. Het is melk met granen en dat warm je dan op in de magnetron. Een soort pap dus. Ben ik thuis niet gewend maar hier eet ik lekker mee!

- Zodra er 1 zonnestraaltje door het raam naar binnen valt is iedereen hysterisch en moeten alle zomerkleren uit de kast getrokken worden.

- Sam noemt Erin vaak 'sausage' en dat vind ik schattig :)

- De heren zijn hier heel attent - zo laten ze je voorgaan als je in de trein wilt stappen. (Daar kunnen de hollanders nog wat van leren!)

- De verkopers in een winkel zeggen hier 'Cheers' als je weggaat. Ik dacht altijd dat je dan 'Thank you' of 'bye bye' zegt maar het is dus Cheers. Daarnaast groeten ze je vaak met 'Hiya' wat zoiets als 'Hi you' betekent.

Daarnaast wil ik nog even heel veel succes aan de ploeterende studenten wensen - het begin is denk ik nooit makkelijk maar ik denk dat je er aan went. Ik vind het nog steeds raar dat jullie nu allemaal studeren en ik hier zit. Ben stiekem wel heel blij hoor, als ik hoor dat jullie 200 blz in de eerste week moeten lezen.. ach dat staat mij ook nog allemaal te wachten.

Ik schrijf snel weer een verhaaltje! Reacties zijn zeer welkom - elke vorm van contact met het thuisfront waardeer ik :) En mocht je dit lezen als aankomend au pair(of je twijfelt) enje hebt vragen, dan mag je me altijd mailen! Mijn mailadres is ilsebrasjen@hotmail.com

Heel veel liefs, dikke kus vanuit Leicester x

Ups and downs

Lieve allemaal,

Ik zit alweer anderhalve week in Engeland, de tijd gaat best snel hier! Daarom is het tijd voor een nieuwe blog. De titel heet ups and downs omdat ik heel veel leuke dingen meemaak, maar omdat er ook een aantal mindere tussen zaten..

Maandag 27 augustus zijn we 's ochtends met de kinderen naar Granny geweest. We hebben daar Ian's broer en zijn vriendin ontmoet wat heel gezellig was. Granny had een hele maaltijd voorbereid voor de lunch en het was heel erg lekker! Met als toetje een zelfgemaakte apple, blueberry and raspberry pie. Met custard uiteraard. Na het eten ontmoette ik Ian voor het eerst, hij kwam namelijk terug van zijn week in Schotland (om te werken). Hij is heel erg aardig en heeft me veel geholpen met mijn vragen! :D

Dinsdag ging Ian weg voor een weekje Monaco (om te werken), dus was ik alleen met Sarah en de kinderen. Sarah had het heel druk omdat ze zaterdag weg zou gaan naar Portugal voor een week (vakantie), en ze wou al haar papierwerk afhebben. Dit betekende dat ik het extra druk had omdat de kinderen nog niet naar school gingen. Gelukkig kon ik ze wel vermaken door naar het park te gaan en spelletjes te spelen :)Dit kon ook niet te lang, want ik moest nog aardig wat huishoudelijke taken doen. Opzich was het allemaal goed te combineren, maar ik kijk ernaar uit als Sam en Erin allebei naar school gaan zodat ik echt tijd heb voor die taken.

Ik heb al wel gemerkt dat de kinderen niet zulke goede eters zijn.. of tenminste, ze eten (nog) niet echt gevarrieerd. Als ik alleen thuis ben en moet koken zijn ze heel kieskeurig in het eten, dus dat vind ik nog een beetje lastig.

Donderdag ging Sam voor het eerst naar school: dat betekende dat ik Erin de hele dag had. We hebben samen wat cakejes gebakken en zijn naar het park geweest. Het was een hele fijne dag tot de avond. Ik had mijn best gedaan om een maaltijd voor de kinderen klaar te maken, dus rond etenstijd riep ik de kinderen dat het eten klaar was. Helaas wou Sam niet aan tafel komen (hij wou per se tv kijken). Toen ik op een gegeven moment de tv uitzette was hij ontzettend verdrietig en boos en begon hij te huilen. Eenmaal aan tafel wou hij niet eten.. hij vond het eten niet lekker en daarnaast stootte hij per ongeluk zijn drinken om. Alles lag op de vloer en daar moest hij nog meer om huilen. Het was gewoon 1 grote puinhoop. Ik voelde me echt ellendig omdat ik ten eerste zo mijn best had gedaan met eten, net die middag de vloer had gedweild, mijn best deed om het op te lossenen nu ging alles helemaal mis. Sam wou per se dat Granny langs zou komen, die heb ik dus maar gebeld. Ze kwam langs en stelde mij op mijn gemak :) Ze zei dat dit vaker voorkwam in het begin met nieuwe au pairs omdat de kinderen gewoon nog erg moeten wennen en ze het liefst iemand in de buurt hebben die ze goed kennen en vertrouwen. Granny heeft meegeholpen om ze in bed te stoppen en toen was het eindelijk rust.Na die avond dacht ik wel even: waar ben ik aan begonnen? Begon een beetje te twijfelen aan mezelf, aan mijn kunnen. Gelukkig bestaat er zoiets als whatsapp en Skype wat me heel erg goed doet!!

Vrijdag was weer een normale werkdag. Zaterdagochtend bracht ik de kids naar Granny, had nog even wat gestreken en toen was ik vrij! Ben met de bus naar Leicester gegaan want daar had ik afgesproken met Sabrina, een duitse au pair. Ik heb haar de stad een beetje laten zien, we hebben wat gedronken en gegeten in een restaurant. Het was een hele fijne dag :D Zondag ben ik naar Nottingham geweest met Töni, Patrycja en Marie. Ik had ze nog nooit in het echt onmoet maar ook zij waren heel erg aardig. We hebben heel veel bezocht die dag. Eerst hebben we een beetje door de stad gelopen om vervolgens te eten in een pub. Dit was geen normale pub, maar een gothic pub. We liepen er langs en we dachten: dit moeten we meemaken. Eenmaal in de pub was alles donker en de obers/serveersters waren allemaal gothics. Toch was het eten erg lekker en was het een ervaring om nooit te vergeten haha! Het toilet bijvoorbeeld was echt niet te vinden. Je moet je voorstellen dat je een wand hebt met allemaal (nep) boeken erin. In die wand zit een deur verstopt (je moest tegen de boeken duwen) die naar het toilet leidde. Interesting.

Daarna zijn we naar het VVV kantoortje gegaan voor wat informatie om vervolgens naar de Caves te gaan. Dat zijn een soort grotten onder Nottingham. We hebben een toer gekregen met een gids die gelukkig zeer duidelijk engels sprak. Het was ontzettend interessant en ik ben blij dat we dit gedaan hebben. Daarna zijn we naar de Galleries of Justice geweest. In het begin kregen we een soort toneelstukje over Robin Hood en zijn vijand (een of andere sherrif). Daarna konden we door het museum lopen. Dit was soms best eng aangezien er allemaal martelvoertuigen van vroeger stonden. Ook waren er medewerkers verkleed als vroegere personen zoals beulen etc. Die konden zomaar ineens in een gangetje staan... gelukkig was het echt de moeite waard :) Na dit museum zijn we doorgelopen naar het kasteel. Dit hebben we niet bezocht, maar we hebben wel de oudste pub van Engeland bezocht. Het is echt een hele schattige pub! Ik zal er snel een foto van op internet zetten. We zijn daarna weer met de trein terug naar Leicester gegaan en toen was het alweer avond.

Vandaag heb ik de jarige Christina ontmoet in Leicester. Ze moest werken, dus we konden maar een uurtje bijkletsen. Toch was dit erg leuk :) Verder heb ik veel dingetjes geregeld/opgezocht en programma's terug gekeken. Morgen begint er namelijk weer een werkweek.

Wat wel heel leuk is om te vertellen is dat Dieuwke mij komt opzoeken over twee weken!! We gaan 2 dagen naar Londen met overnachting in een hostel. Sabrina, de duitse au pair, gaat ook met ons mee. Daarna gaat Dieuwke met mij naar Leicester om twee nachten bij mij te slapen. Ik heb er ontzettend veel zin in, kan niet wachten om haar te laten zien waar ik verblijf en om weer met iemand in het echt (en niet via Skype) Nederlands te praten :)

Ik geniet heel erg van mijn tijd hier, ook al verlang ik op sommige momenten toch wel naar thuis. Ik hoop dat het gewoon een kwestie van wennen is en dat ik op den duur gewend ben aan de routine en aan de mensen. De familie is ontzettend aardig voor me en dat vind ik heel fijn. Over een weekje gaat Erin naar school dus dat geeft vast meer routine :)

Heel veel liefs en tot snel!

Hello, new life!

Lieve allemaal,

Daar zit ik dan: in Engeland! Ik kan het eigenlijk nog steeds niet goed bevatten, het is namelijk altijd al mijn droom geweest om in Engeland te wonen. Maar goed ik begin bij de dag van vertrek..

Vrijdag 24 augustus was voor mij de dag waarop ik gedag moest zeggen tegen iedereen. Samen met papa, mama, Charlotte en Tess zat ik in de auto op weg naar Schiphol. Joske kwamen we op Schiphol tegen. Ik had van papa trouwens een hele fijne poncho gekregen als afscheidskadootje, en van Tess en Joske heb ik een bedeltje van de Big Ben gekregen! Echt super lief (ik kijk er heel vaak naar). Nadat we wat hadden gedronken was het toch echt tijd om te gaan. Dit was toch wel het moment waar ik het meest tegenop zag, en uiteindelijk was het ook het zwaarste moment. Ik omhelsde papa en de tranen begonnen over mijn wangen te stromen. Zo ging dat bij eigenlijk iedereen, haha. Na het afscheid liep ik na de paspoortcontrole na mijn gate. Ik liep de poortjes door en dat was voor mij een heel speciaal/symbolisch moment: vanaf dat moment stond ik er helemaal alleen voor.

Het vliegen ging heel goed, het was een avontuur ook al zat ik maar 40 minuutjes in de lucht. Toen ik op het vliegveld London Luton aankwam zaten daar Sarah, Sam en Erin op mij te wachten. Ze hielden allebei twee a4tjes vast, elk met een letter van mijn naam erop. Ontzettend schattig :) De foto staat bij mijn foto's! Eerst was het een beetje wennen maar later spraken ze volop tegen me. Het engels is heel schattig, haha. Ze gaven me ook gelijk kadootjes: van Sam heb ik een zelfgemaakte kaart met een kettinkje gekregen en van Erin heb ik een zelfgemaakte kaart en een knuffeltje gekregen. Ze hadden de kadootjes zelf voor me uitgezocht :)

Het ritje in de auto was ook heel leuk: we reden natuurlijk links. Ondanksdat ik al wel eens in een auto hadgezeten dielinks reed was dit anders omdat dit een engelse auto is met het stuur aan de rechterkant. Raar in het begin maar het went heel snel. Thuis wachtten granny and granddad op ons die het eten hadden klaargemaakt. Ze wonen 15 huizen verderop dus helemaal geweldig. Het zijn ook echt schatten! Ze zorgen ervoor dat je je op je gemakt voelt en dat je je thuis voelt. Na het eten bracht granny de kinderen naar bed (Sarah moest zumba geven) en ik las ze een verhaaltje voor. Sam zei tegen granny toen ik beneden was: 'She is a really nice girl, isn't she?' (dit zei granny tegen mij). Dat gaf me eigenlijk een heel goed gevoel :)

De volgende dag kwamen Sam en Erin mij wakker maken. Helaas voor hen was ik al wakker haha! Maar ze kwamen wel mijn kamer binnen en ze zeiden: Good morning Ilse, would you like to play with us today? :) Nou natuurlijk wil ik dat, dus hup ik zat al om 's morgens 8 am aan de tafelvoetbal. Sarah moest naar de zumba en de kinderen gingen even naar granny. Zo had ik de tijd om te douchen, het huis een beetje te ontdekken etc.

'S middags ben ik met Sarah, Sam en Erin naar het centrum van Leicester geweest. Leicester is echt geweldig. Je hebt heel veel winkels, grote ketens maar ook kleine onafhankelijke winkels. De stad is erg multicultureel dus je komt mensen tegen uit allerlei culturen. Voor de meiden die van Primark houden: er zit een primark met twee etages! Sarah heeft zich lekker uitgeleefd met winkelen en ik heb een telefoonkaartje gekocht (die ik nog steeds moet installeren, haha). We zijn met z'n allen bij John Lewis wat gaan eten en drinken om vervolgens weer verder het centrum te verkennen. Toen we thuiskwamen zat Nanna ons op te wachten. Zij is de moeder van Sarah (granny is de moeder van Ian). Ze zou op Sam en Erin passen omdat Sarah en ik die avondnaar een comdy club zouden gaan. Het is echt ontzettend lief dat Sarah een kaartje voor me had geregeld! Dus om 6.45 pm kwam Hollie (een vriendin van Sarah) naar ons toe en stapten we een hele engelsetaxi in. Je weet wel, met zo'n hoog dak. We reden eerst naar Louise, een andere vriendin van Sarah. In de pub stonden nog iets van 6 andere vriendinnen en toen waren we compleet. Iedereen was zo aardig tegen me. Ze vroegen of ik het eng vond om zo opeens weg te zijn van huis en of ik thuis miste. Na een drankje in de pub (cola met rum) zijn we naar de comedy club gegaan. Ook al verstond ik de helft niet, sommige grappen waren zo leuk. Het waren 3 stand up comedians die de avond vulden. We zaten daar met een glas cola-rum, pizza slices en chips, beter kan niet.

Na de comedy club zijn we naar een bar gegaan, een hawaii bar. Er werd echt fantastische muziek gedraaid: van de spice girls tot michael jackson tot destiny's child. I love it. Iedereen bestelde een cocktail en het was lekker! Ik had een tropical juice mojito besteld, (geen idee wat ze erin hebben gegooid, behalve rum) maar het smaakte goed! We hebben lekker gedanst en rond 00.45 am kwam de taxi ons ophalen om weer terug naar huis te gaan. Al met al een hele gezellige avond :)

Deze dag was ik vrij. Ik had eigenlijk niet echt plannen, totdat Christina (een andere au pair die 20 minuutjes met de trein van mij vandaan woont) mij contacte. We hadden bij de clock tower afgesproken in Leicester, dat is het middelpunt waar iedereen elkaar ontmoet. Ze komt uit oostenrijk en is ontzettend aardig! We hebben wat gedronken en geshopt. Je hebt hier ook hele aparte winkels: zo kan je in een speciale winkel een beer kopen om die vervolgens aan te kleden. De hele winkel hangt vol met tasjes, shirtjes, hoedjes, schoenen, jurkjes etc etc voor de beer!! Echt gewoon een hele winkel! Ongelofelijk. Christina en ik zijn daarna naar de bioscoop geweest (wat heel leuk was) en daarna gingen we weer richting huis. We gaan zeker weer een keer afspreken want ze is zo aardig. Een filmavondje bij haar thuis hebben we al afgesproken :) Nu heb ik net geskypt met mijn familie en Madieke, en straks ga ik nog eventjes tv kijken en dan slapen. Morgen weer een nieuwe dag!

Al met al geniet ik erg van mijn tijd hier. De familie is zo aardig en ze geven me een heel warm welkoms gevoel. Mijn kamer is ook best groot, er is ruimte voor nog 2 personen. Dus als iemand langs wilt komen, no problem! :) De foto's geven een impressie van de sfeer, het huis en de omgeving.

Ik zal jullie op de hoogte houden van mijn verdere belevenissen. Heel veel liefs vanuit Engeland! X

It's almost time to leave

Lieve allemaal,

Nog 18 dagen en dan is het zover.. op vrijdag 24 augustus stap ik op het vliegtuig richting Engeland! Het komt nu allemaal heel dichtbij, vandaar dat ik nog een blog schrijf met de laatste 'ontwikkelingen'.

In mijn vorige blog zei ik dat ik nog een aantal dingen moest regelen. Gelukkig zijn de meeste dingen nu geregeld! Mijn vliegticket is geboekt, de verzekeringen zijn duidelijk en bijna geregeld en ik heb een idee over hoe ik het ga doen met mijn telefoon in Engeland.

De afgelopen 1,5 maand was heerlijk! Ik heb enorm van mijn vakantie genoten. Zowel thuis als in Frankrijk :-) Voordat ik naar Frankrijk vertrok had ik nog een Skype gesprek met de familie, inclusief de kinderen. Het was ontzettend lief om ze engels te horen praten. Ook al waren ze een beetje verlegen, het was een heel leuk gesprek! Erin liet mij haar poppen zien. Ik weet nog dat ze een hele speciale barbie had, met haar dat naar aardbeien rook :-) Al met al was het een heel leuk gesprek! Na mijn Skype gesprek hebben we nog veel gemaild en op dit moment hebben we ook nog veel contact. De familie is nu voor een paar dagen naar Disneyland Parijs dus nu mail ik even niet met ze. Het is trouwens een verrassing voor de kinderen dat ze naar Disneyland gaan, echt ontzettend leuk! Ze stappen in de trein, niet wetende waar ze naar toe gaan en dan stappen ze uit voor de poorten van Disneyland.. wat een feest moet dat zijn :-)

Verder merk ik heel erg dat ik de afgelopen weken, maar vooral nu, bewust aan het afscheid nemen ben. Ik benafgelopen week langs mijn opa en mijn oom en neefjes geweest. Toen ik daar wegging was ik me er van bewust dat ik ze waarschijnlijk bijna een jaarniet zie.. raar idee. Daarnaast voelt het alsof alles voor het 'laatst' is. De laatste twee weken dat ik Nederlands praat, de laatste twee weken dat ik met euro's betaal, de laatste keer naar de bibliotheek, de laatste keer naar de tandarts, de laatste keer met een groep vriendinnen afspreken, maar ook vooral de laatste twee weken thuis zijn en in mijn bed slapen.

Hoewel afscheid nemen nooit leuk is en ik er ook echt tegenop zie, merk ik dat ik zoveel zin heb in mijn avontuur! Zovoelt het ook echt, dit is mijn avontuur. Ik ga voor het eerst vliegen en dan ook nog eens alleen, ik kom in een land waar mensen een andere taal spreken, ik ga naar school in een ander land, ik neem een telefoonkaartje in een ander land. Al deze dingenzijn spannenden niet in negatievezin! :)Gisteren had ik een barbecue met vriendinnen, wat erg gezellig was. De gespreksstof ging met name over kamers, universiteiten, boeken en werk. Ik vond het erg leuk om aan te horen en ik zou het zelf ook heel spannend vinden als ik naar de universiteit zou gaan. Toch was ik zó blij dat ik dat dit jaar niet ga doen. Ik moet er niet aan denken om over 3 weken weer elke dagmet mijn neus in de boeken te zitten. Dat herinnerde me er eigenlijk weer aan dat ik voor mezelf echt de goede keuze heb gemaakt :)

Verder heb ik nu heel leuk contact met andere toekomstige au pairs! Vooral met Madieke, met wie ik volgende week zelfs een keertje afspreek voor we elkaar zien in Engeland. Het klikt heel goed, en het klinkt heel gek maar door haar (en andere toekomstige au pairs) voelt het alsof ik niet helemaal alleen in England zit. Het voelt toch al erg snel vertrouwd omdat je in hetzelfde schuitje zit en je gaat allemaal door hetzelfde heen. Madieke vertrekt 2 september en ze zit op ongeveer 1,5 uur met de trein van mij af. Sabrina, een duitse au pair, zit op 10 minuten rijden van mij af en met haar klikt het ookheel goed! Overigens ookmet Töni, ook een duitse au pair die in dezelfde stad woont, klikt het ook goed op Facebook :) Zij past straks op een kindje van 4, dus haar kinderen en mijn kinderen zouden waarschijnlijk leuk met elkaar kunnen spelen :)

Ik ben nog steeds heel erg enthousiast over mijn toekomstige familie en over wat ik ga doen. Ik kan niet wachten om te gaan! Ik zal jullie overal van op de hoogte blijven houden :) Ik krijg overigens wel een nieuw telefoonnummer, dus als ik in Engeland ben mail ik die naar jullie door.

Bedankt voor het lezen, het is nog best een lang verhaal geworden! Tot snel!

Heel veel liefs, Ilse

Would you like to become our Au Pair?

Lieve allemaal,

Het is weer tijd voor een verhaaltje want er hebben zich wat belangrijke ontwikkelingen plaatsgevonden!

Vorige week had ik voor het eerste een Skype gesprek met de familie Johnson. We hadden heel leuk mailcontact gehad, maar toch was dit ontzettend spannend. We hadden om 08.00 pm engelse tijd afgesproken dus ik zat om 21.00 zenuwachtig achter mijn laptopje. Daarvoor had ik 10 minuten voor de laptop gezeten om te kijken of mijn haar wel goed zat, of ik geen rare vlekken in mijn gezicht had en of mijn kamer er netjes uitzag door de webcam. Het slaat natuurlijk helemaal nergens op, maar op dat moment was dat gewoon even belangrijk haha.

Het gesprek ging ontzettend goed. Ian, de vader, stelde me erg op mijn gemak. We hebben gepraat over de kinderen en over het gezin, over de stad waar ze wonen en over hoe ze hun au pair in het gezin zien. Daarna heb ik nog even met Bianca gepraat, hun huidige au pair. Het was erg nuttig en gezellig want zo kreeg ik echt een goed beeld van de familie. Bianca vertelde dat ze zich helemaal thuis en een echt gezinslid voelde. Dat is voor mij het allerbelangrijkste, dat ik niet word gezien als hulp maar als gezinslid.

Verder had ik nog wat andere familieprofielen gezien, maar the Johnsons bleven voor mij het leukste. Ik had daarom maandag nog een Skype gesprek met ze. Dit keer was Sarah, de moeder, er ook bij. Bij het eerste Skype gesprek kon ze niet zijn aangezien ze moest werken.Het gesprekwas erg leuk en gezellig, ik heb ze voor mijn gevoel echt beter leren kennen en er is een goede klik. Ze heeft mij zelfs een rondleiding door het huis gegeven met de webcam, was ontzettend leuk. Aan het einde van het gesprek zeiden ze dat ze mij erg leuk vonden en het helemaal zagen zitten en daarom vroegen ze ook of ik hun au pair zou willen worden. Ik heb natuurlijk JA! gezegd, ik was erg blij! Op dit moment moeten er nog een aantal zaken geregeld worden zoals verzekeringen, telefoonabbonementen, bankrekeningen en vliegtickets. Ik weet nog niet de precieze datum waarop ik vertrek, maar het is eind augustus.

Ik zal nu wat meer vertellen over de familie Johnson. Het gezin bestaat uit vader Ian, moeder Sarah, zoon Sam (5 jaar) en dochter Erin (3 jaar). Ze wonen in Leicester, opongeveer 20 minuten lopen van het centrum. Als je met de trein naar het zuiden reist ben je binnen een ruim uur in Londen, helemaal prima te doen dus! Ian is geluidstechnicus bij live tv-uitzendingen, hij is daarom vaak voor een paar dagen weg. Sarah heeft een eigen fitness dance studio en geeft daar zumba lessen (vooral 's avonds). Daarnaast is ze holistisch therapeut.

Sam is een echte jongen. Hij houdt van karate en gaat daar dan ook twee keer per week heen. Hij houdt verder van actiefiguren, lego, fietsen en buitenspelen. Erin is daarentegen een echt meisje-meisje. Ze houdt van tasjes, knuffels, zingen en ze wil je graag overal mee helpen. Zo zoekt ze graag haar eigen kleding en die van haar ouders en haar au pair uit. Dat worden straks nog heftige kledingcombinaties voor mij haha!

Waarschijnlijk heb ik volgende week nog een Skype gesprek met de kinderen, zodat zij mij en ik hen sowieso ook nog even heb gesproken.

Ik heb ontzettend veel zin om straks deel uit te gaan maken van dit gezin! Het blijft natuurlijk erg spannend om straks te vertrekken, maar ik weet zeker dat ik me hier op mijn gemak ga voelen. Eerst nog 2 maanden vakantie vieren en dan vertrek ik naar mijn geliefde Engeland.

Heel veel liefs, Ilse

Spannende tijden

Lieve allemaal,

Allereerst welkom op mijn reisblog! Ik zal jullie via deze blog vanalle ontwikkelingen op de hoogte houden. Als jullie mij en mijn verhalen willen blijven volgen dan kunnen jullie je eigen emailadres invullen in het vakje inde rechterkolom van mijn reisblog. Zo ontvangen jullie altijd een berichtje zodra ik een nieuw verhaal heb gepost.

Spannende tijden, dat is de titel van dit verhaal. Gisteren was een hele spannende dag, aangezien ik de uitslag van mijn examens kreeg. Ik kan nu gelukkig opgelucht zeggen: ik ben geslaagd!! Dit was het laatste 'obstakel' dat ervoor zou kunnen zorgen dat mijn reis naar Engeland dit jaar niet doorgaat. Maar gelukkig is die onzekerheid weg en kan ik jullie mededelen dat ik, als het goed is, over 2,5 maand naar Engeland vertrek!

Voordat ik was geaccepteerd voor het Au Pair programma ging daar nog een heel proces aan vooraf. Nadat ik een verklaring had ontvangen voor goed gedrag, langs de huisarts was geweest, mijn referenties had verzamelden alle andere documenten volledig (in het Engels :-)) had ingevuld, kon ik eindelijk mijn papieren opsturen naar de organisatie Travel Active.Een paar weken later heb ik een telefonisch interview afgelegd met de organisatie, wederom in het Engels. Dit ging allemaal prima eneen paar dagen laterheb ik dan ook te horen gekregen dat ik officieel ben geaccepteerd voor het programma en dat mijnpakket werd opgestuurd naar Engeland. Super spannend!

Toen was het 13 juni 2012. Nadat ik en mijn vriendinnen een heerlijk dagje naar een welnesscenter waren geweest om ons te ontspannen voordat we de uitslag van onze examens kregen,zag ikin mijn mailbox een mailtje van mijn organisatie. Er was een familie geïnteresseerd in mij! Met een kloppend hart bekeek ik toen het profiel. Deze familie woont in Leicester en ze hebben twee kinderen. Een meisje van 3 en een jongen van 5. Ik werd gelijk enthousiast want het klonk als een hele gezellige familie! Ik kreeg daarna gelijk een persoonlijk mailtje van de familie in mijn mailbox, met het verzoek of ik contact met ze op wou nemen omdat ze mij graag beter wouden leren kennen. Ik heb daarom gelijk een mailtje teruggestuurd, en vanochtend kreeg ik weer een mailtje in mijn mailbox. Als het goed is gaan we volgende week Skypen. Het is dus allemaal erg snel gegaan, maar het voelt heel erg goed.

Verder heb ik nog een Au Pair workshop in het vooruitzicht, maar dat is pas in Augustus. Het lijkt me leuk (en wederom spannend) om andere toekomstige Au Pairs te ontmoeten.

Zodra ik meer weet zal ik weer een nieuw verhaal op deze blog posten. Het zijn dus spannende tijden, maar dat hoort erbij en ik heb er ontzettend veel zin in!

Heel veel liefs,

Ilse